ÜYE GİRİŞİ ÜYE OLMAK İÇİN ALTTAKİ LİNK İ TIKLA

KARAMANLI

BURDUR İLİ KARAMANLI İLÇESİ
KARAMANLI İLÇE TANITIM
karamanlı
burdur karamanlı
karamanlı burdur
karamanlı resimler
karamanlı fotoğraflar
karamanlı manzaralar
karamanlı görüntüler
karamanlı video
karamanlı spor
karamanlı haber
karamanlı harita
karamanlı ulaşım
karamanlı iklim
karamanlı turizm
karamanlı otel
karamanlı yurt
karamanlı pansiyon
karamanlı konaklama
karamanlı konut
karamanlı emlak
karamanlı daire
karamanlı arsa
karamanlı lojman
karamanlı toki
kramanlı kiralık
karamanlı satılık
karamanlı sağlık
karamanlı hastahanesi
karamanlı devlet hastahanesi
karamanlı kaymakamlık
karamanlı belediye
karamanlı nüfus
karamanlı emniyet
karamanlı meb
karamanlı eğitim
karamanlı okul
karamanlı kurs
karamanlı lisesi
karamanlı ekonomi
karamanlı sanayi
karamanlı ticaret
karamanlı tarım
karamanlı hayvancılık
karamanlı dağları
karamanlı akarsuları
karamanlı ovaları
karamanlı gölleri
karamanlı dernek
karamanlı yemekleri
karamanlı doğa
karamanlı gezi
karamanlı tatil
karamanlı kültür
karamanlı sanat
karamanlı
KARAMANLI İLÇE TARİHİ
Çok eski bir yerleşim yeri olduğu tarihi izlerden belli olan Karamanlı, yerleşim olarak Ardıçlıtepe eteklerinde ve Karamanlı ovasına hakim bir yerdedir.Yakın Taş Çağından (Neolitik Çağ) yerleşim izleri taşıyan bölgenin M.Ö.800-500 yılları arasında Persler'in, Etiler'in ve Yunanlılar'ın idaresinde kaldığı bilinmektedir.

(Ardıçlıtepe başındaki mağaralar ve Çamuryük tepesine indiği iddia edilen tünel, Kocapınar başında bulunan yazılı taşlar ve lahid kapakları tarihsel izler taşımaktadır.
Karamanlı barajı üstünde kalan düzlüklerdeki kayalara oyma açık taş mezarlar ciddi olarak inceleme altına alınmasa da tarihe bugün de tanıklık etmeye devam etmektedirler.)

Ayrıca kısa süreler için Frikya, Psidya ve Likya'lıların hakimiyeti altında da kalmıştır. Büyük İskender'in doğu seferleri sırasında bölge hakimiyeti değişmiş ve kısa süreli Selevkoslar'ın idaresi sonrası Roma ve Bizans idaresi altına girmiştir. Uzun süre Roma ve Bizanslıların egemen olduğu topraklar, onlara ait izler taşımaktadır. Özellikle çayır denen sulak toprakların bitiminde ki tepe eteklerinde Romalılara ait domuz çiftlikleri ve evlerden kalma silik izler bir kanıttır.

Türk beyi Alparslan'ın 1071 Malazgirt savaşı ile Anadolu'ya girmesini takip eden yıllarda bölgeye Türkler tamamen hakim olumuş ve bugünlere gelinmiştir. Anadolu'ya Türkler'in girişi ile bölgede ilk düzenli idare Anadolu Selçuklu Devleti tarafından kurulmuş ve 1282'li yıllarda Hatay'dan Muğla'ya uzanan Karamanoğulları beyliğinin idaresine geçmiştir. Karamanoğlu Mehmet Bey'in Gölhisar'da zehirlenerek öldürülmesi üzerine bilinenler dolayısı ile Karamanlı'nın o yıllarda beylik idaresinde olduğunu kesinleştirmektedir.

Osmanlı İmparatorluğunun yükselme devrinde, 1469-1470 yıllarında Fatih Sultan Mehmet Karamanoğulları Beyliğini ortadan kaldırmış, Osmanlı Devleti'nin başına değişik zamlanlarda bir çok defa dert açan Karamanoğullarının tekrar birleşip dert olmamaları için, o zaman topluca oturmakta oldukları Larende'den (yani şimdiki Karaman'dan) dağıtılması sırasında bazı obalar, Karamanlı civarında Eskiköy, Türkmen, Gebice, Gedikyap ve Ferizli denilen yerlere yerleşmişler, sonradan Karamanlı'nın şimdiki yerinde toplanmışlardır.

Buraya ilk gelen Karamanoğlu, Ardıçlı Tepenin eteğindeki Kocapınarın başına mekan tutmuş, ikinci gelen Caferoğlu, Yediurgan denilen yerdeki Karaağaçlı Pınarın başına yerleşmiştir. İlk olarak buralara yerleşen kişilerin adları bugün bu yörenin mahalle adı olarak yaşamaktadır.
Tarihçi Prof. Dr. Tuncer Baykara'nın 27.03.1973 tarihli mektubunda 1871 (Hicri-1288) yılında Konya Vilayeti Salnamesi'nden elde ettiği bilgilere göre o yıllarda Karamanlı'nın 410 hanelik bir yerleşim yeri olduğu belirtmiştir. Ayrıca bölgedeki diğer bazı yerleşim bölgelerinden Tefenni 158, Gebrem 70, Sazak 23 ve Ece 20 hane olarak kayıtlarda yer almıştır.

Osmanlı İmparatorluğu döneminden 1911 yılına kadar köy statüsünde bulunan Karamanlı'da 1911 yılında Belediye teşkilatı kurulmuştur. 1925 yılında Jandarma teşkilatı, 1928 yılında da Bucak müdürlüğü kurulmuştur. 4 Temmuz 1987 tarih ve 19507 sayılı Resmi Gazetede Karamanlı’nın ilçe olması, 3392 sayılı Kanunla T.B.M.M.tarafından kararlaştırılmış ve ilk Kaymakam'ın 11.08.1988 tarihinde atanmasıyla ilçe olmuştur.
Ardıçlı Tepenin eteğindeki Kocapınar'ın önünde bulunan bağların içindeki Eski Yunan ve Romalılar devrinden kalma lahid kapakları ve taşmezarlar ile mezarlığın üst tarafında bulunan kayalara insan eliyle oyulmuş inler, Karamanlı'nın çok eski bir yerleşim merkezi olduğunu göstermektedir. Bu bakımdan Karamanlı'nın ilk sakinlerinin kimler olduğu pek bilinmemekle beraber,

Neoletik Çağ'dan (Yeni Taş Çağından) itibaren yerleşim merkezi olduğu tahmin edilmektedir. Bölge ve yerleşim merkezi, M.Ö. 800-500 yılları arasında Persler'in, Etiler'in, Yunanlılar'ın idaresinde kalmıştır. Buralarda bir süre Firikyalılar, Psidyalılar ve Lidyalılar hakim olmuşlardır. Büyük İskender, doğu seferinde buralardan geçmiş,buraları hakimiyetine almıştır. Bir müddet de Selevkosker'in idaresine giren yöremiz daha sonra uzun müddet

Romalılar ve Bizanslılar'ın elinde kalmıştır. 1071 Malazgirt Zaferinden sonra Anadolu'nun Türkleşmesi sırasında bir daha ayrılmamak üzere Türklerin idaresine giren yöremiz ve dolayısıyla Karamanlı, değişik Türk boylarının ve devletlerinin idaresini görmüştür. Önce Anadolu Selçuklu Devleti buralarda hükümran olmuş, Anadolu Selçuklu Devletinin dağılması ile Karamanoğulları Beyliği; Hatay, Adana, Mersin, Konya, Afyon, Isparta, Burdur, Antalya, Muğla ve Denizli İllerini içine alan geniş bir devlet olarak 1282 yıllarında ortaya çıkmıştır. O sıralarda Karamanoğulları'nın askeri gücü 20 bin piyade, 2 bin süvariye ulaşmakta idi.
Karamanlı Genel
 Karamanoğlu Mehmet Bey'in Gölhisar'da zehirlenerek öldürülmüş olması, Karamanlı'nın ve civarının Karamanoğulları'nın idaresine girmiş olduğunu kesinleştirmektedir. Antalya ve çevresinde de Karamanoğulları'ndan kalma pek çok eser vardır. Osmanlı İmparatorluğu'nun yükselme devrinde, 1469-1470 yıllarında Fatih Sultan Mehmet, Karamanoğulları Beyliği'ni ortadan kaldırmış, Osmanlı Devleti'nin başına değişik zamanlarda bir çok defa dert açan Karamanoğullarının tekrar birleşip dert olmamaları için o zaman topluca oturmakta oldukları Larende'den (yani şimdiki
Karamanlı Barajı
Karaman'dan) dağıtılması sırasında bazı obalar, Karamanlı civarında Eskiköy, Türkmen; Gebice, Gedikyap ve Ferizli denilen yerlere yerleşmişler, sonradan Karamanlı'nın şimdiki yerinde toplanmışlardır. Geldikleri yer veya mensup oldukları Türk boyu sebebiyle kendilerine verilmiş olan "KARAMANLI" adını toplandıkları yerleşim merkezine kazandırmışlardır. Buraya ilk gelen Karamanoğlu, Ardıçlı Tepenin eteğindeki Kocapınar'n başını mekan tutmuş, ikinci gelen Caferoğlu, Yediurgan denilen yerdeki Karaağaçlıpınar'ın başına yerleşmiştir.
Karamanlı İlçe Girişi
 İlk olarak buralara yerleşen kişilerin adları bugün bu yörenin mahalle adı olarak yaşamaktadır. 1911 yılına kadar köy statüsünde bulunan Karamanlı'da,1911 yılında Belediye teşkilatı kurulmuştur. 1925 yılında Jandarma Karakolu getirilmiş, 1928 yılında da Bucak Müdürlüğü kurularak,Bucak merkezi olmuştur. Bundan sonra Karamanlı hızlı bir gelişme göstermiş, ard arda değişik kamu ve özel kurum ve kuruluşları kurulmuştur.
Karamanlı Futbol Sahası
KARAMANLI FUTBOL SAHASI
 Karamanlı'nın İlçe merkezi haline getirilmesi isteğinin ve çalışmalarının başlaması epeyce eskilere uzanır. 12.12.1972 tarihinde Burdur İli İl Genel Meclisi, Karamanlı'nın ilçe merkezi haline getirilmesi için gerekçeli bir karar vermiştir. Aradan geçen yıllardaki faaliyetler sonucunda 4 Temmuz 1987 ve 19507 Sayılı Resmi Gazetede yayınlanan 3392 Sayılı Kanunla Karamanlı'nın ilçe olması, T.B.M.M. tarafından kararlaştırılmıştır. İlk Kaymakam 11.08.1988 tarihinde görevine başlamıştır. Resmi daireler faaliyete geçmiştir.
Karamanlı coğrafya kitaplarında "Tefenni Ovası " diye adlandırılan ovanın, gerek ovayı ekip dikmeye, gerekse ovaya hakim olmaya en uygun yeri olan Asartepe, Ardıçlı Tepe ve Menekşe Sivrisi adlı tepelerin eteğinde bulunmaktadır. Şimdiye kadar bu çevrede meydana gelen depremler Karamanlı' da önemli bir hasar meydana getirmemiştir.

İlçemizin güneyinde Toroslar, kuzey batasında Ardıçlı Tepe ve Kuzey Doğusunda Bozdağlar mevcuttur. İlçe Akdeniz İklimi tesirinden uzakta kaldığından ve keza Akdeniz şeridi ile ilçe arasında bulunan ve ilçenin güneybatı istikametinde mevcut yükseltiler dolayısıyla; kışları soğuk, yazları sıcak geçer.
KARAMANLI İLÇE İDARİ YAPISI
İlçemiz konum itibariyle toplu olarak görülmektedir. Güneye ve Güneybatıya doğru genişlemektedir. İlçeye bağlı Bademli, Dereköy, Kağılcık, Kayalı, Kılavuzlar, Kılçan, Manca ve Mürseller olmak üzere 8 köy bulunmaktadır. Köylerin ayrıca mezraları, obalar ve bağlıları yoktur. İlçe merkezimizin ise 12 mahallesi bulunmaktadır. Karamanlı İlçesi bir çok kurum ve kuruluşa sahiptir. a) Mahalli İdareler İlçemize bağlı sadece merkez belediyesi bulunmaktadır.
KARAMANLI İLÇE BELEDİYESİ
 Karamanlı Belediyesi 1911 yılında kurulmuş, Türkiye belediyeleri içerisinde 333. kurulan belediyedir. 2005 yılı bütçesi 2.200.000.00 YTL´dir. Belediyemiz personeli; 1 Başkan, 12 memur, 3 daimi işçi ve 38 geçici işçi olmak üzere toplam 54 kişiden oluşmaktadır. Belediyemiz; 1 otomobil, 1 ambulans otomobil, 2 minübüs, 3 damperli kamyon, 1 tanker, 2 itfaiye arazözü, 1 grayder, 1 dozer, 1 ekskavatör, 1 sondaj makinası, 3 traktör, 2 çöp aracı, 2 kepçe, 1 cenaze arabası ve 4 pikap olmak üzere toplam 26 araç ile hizmetlerine devam etmektedir. Bunun yanında sulama işlerinin takibi için, 10 adet mobilet mevcuttur. Belediyemizin itfaiye, büz imalathanesi, Mezbahane, Soğuk Hava

 Deposu, Tüp Depoları, Hal Tesisleri, Açık Pazarları, Hayvan Pazarı, Bey Değirmeni, İş hanı, Otel, Sosyal Konutlar, Karamanlı Barajı arazi sulama ve 53 adet derin kuyu sulama sondajı işletmesi gibi kuruluşları mevcuttur. İlçemiz Karaman mahallesinde Belediyemiz imkanları ile keşif bedeli 79.000.000.000.TL olan 48 yataklı Huzurevi inşaatına başlanarak, yıl içerisinde 2 katının kaba inşaatı tamamlanmış olup; Belediyemizin maddi durumuna göre inşaatın bitirilmesi için çaba gösterilmektedir. DSİ'nden işletmesi 1994 yılında devralınan Karamanlı Sulama Barajı sulama

sezonunda halkımıza adil ve titiz bir şekilde hizmet vermektedir. Ayrıca Belediyemize ait 53 adet sulama sondajı da baraj suyunun yetişmediği yerlerde hizmete verilerek halkımızın ihtiyacı karşılanmaktadır. İlçe Merkezinde Mahalle İsimler: Barbaros ,Cafer , Cami, Çamlık , Eşeler , Fatih , Hürriyet , İstiklal, Karaman , Pazar , Yeni ve Zafer mahallesi İlçemize bağlı 8 köy bulunmaktadır. BADEMLİ KÖYÜ: Köyde 150 hane olup, 531 nüfusa sahiptir. İl Merkezine uzaklığı 55 Km, İlçe Merkezine 15 Km mesafededir.2005 yılı bütçesi 26.600.00 YTL´dir .


Yakın geçmişimize kadar erkekler düğünlerde hep zeybek oynarlardı.Bu zeybek de çoğu zaman Tavas Zeybeği olurdu. Tek Zeybek, Guluman Zeybeği gibi çeşitler, Tavas Zeybeğinin farklılaşması şeklindedir. 5/8'lik, 9/8'lik türk aksakları ile oynanan Teke yöresi oyunlarını ise kadınlar oynardı ve erkekler bu oyunları kadın oyunu diye oynamazlardı. Şimdi yörede eskiden beri oynanan oyunların bir öğreteni bulunmadığı için yavaş yavaş

KARAMANLI KAR
unutulmaktadır. Bunların yerine yeni gelen öğretmenlerin okullarda kurduğu oyun ekipleri vasıtasıyla Serenler Zeybeği, Harmandalı Zeybeği, Muğla Zeybeği yaygınlaşmaktadır. Teke oyunları, Konyalı, Halkalı Şeker gibi popüler oyunlar hem kadınlar hem erkekler tarafından oynanır olmuştur. Erkeklerin oyunlarını kadınlar da seyreder, ama kadınlar erkeklerin görebileceği yerlerde oyun oynamazlar.



Oyun oynamak üzere bir kişi ortaya çıktığı zaman, çalgıcı saz çalıyorsa saz eşliğinde sesiyle, zurna çalıyorsa zurna ile bu türkünün birinci dörtlüğünü söyler.Çalgıcı türkü söylerken oyuncu yiğitcesine ortada gezinir ve türküyü dinler.İlk dörtlük bitince oyun havası çalınmaya başlar. Onunla birlikte oyuncuda oyuna gecer ve ilk üç figürü oynar.İlk üç figürden sonra çalgıcı ikinci dörtlüğe geçer. Oyuncuda ortada yiğitçe hareketlerle gezinmeye başlar.İkinci dörtlük bitince tekrar oyun havası çalmaya başlar.Oyuncu ikinci üç figürü oynar.Bağlı olarak üçüncü dörtlüğe geçilir.Oyuncu dörtlük bitinceye kadar gezinir.Tekrar oyun havasına geçince son üç figür oynanır ve sarma denilen son figürle oyunu bitirir. Oyun üç kısım halinde oynanmış ve bitmiş olur.


















İlçe ekonomisi temelde tarım ve hayvancılığa dayanmakla beraber sanayi de çevre ilçelere göre ileri seviyededir. Özellikle 70'li yıllarda yurt dışındaki işçilerinin de gayretiyle sanayide ciddi atılımlar yapıp ilerlemek isteyen Karamanlı, kişisel çıkarlar ve siyasete kurban olarak bu atılımını sonlandıramamıştır. Mısırözü fabrikası olarak yapılan bu fabrika yaklaşık 25.000.000 Mark harcanarak yapılan fabrika çalıştırılamamıştır. Makinaları maliyetinin altında zararına satılarak bu fabrika ve harcanan paralar ziyan edimiştir. Mısırözü fabrikası olarak yapılan bu yer daha sonra Belediyemiz tarafından Parke Taşı İmalathanesi olarak kullanılmaya başlanmış ve bu şekilde değerlendirilmiştir. Diğer bir fabrika da un fabrikası olarak yapılmış bu da özel sektöre satılarak çalışmasına devam etmektedir. Üretilen un ve irmik kara fırın ve böreklik olarak kullanımı gün geçtikçe artmaktadır. Karamanlı'da son yıllarda mermercilik ve açık ocak işletmeciliği başlamıştır. Şu anda bir çok çalışanıyla halkımızın geçim kaynağı haline gelmiştir. Gerek Karamanlı halkından gerekse çevre il ve ilçelerden Karamanlı'ya göç olmasının sebebi bu mermer ocakları ve mermer fabrikalarıdır. 2004 yılı itibarı ile 7 adet mermer fabrikası ve 12 adet mermer ocağı işletmesi mevcuttur. İşletilen ocaklarda bej rengi ağırlıkta olmak üzere işlemesi yapılmaktadır. Bu işlenen mermerler ÇİN, İTALYA, İSRAİL başta olmak üzere birçok ülkeye ihraç edilmektedir. 2003 yılından itibaren KARAMANLI'mızda CEVİZ, YAYLA ve MERMER Şenlikleride düzenlenmektedir. 2000'li yıllarda ortalama 13.000.ton tahıl, 1.200.ton nohut, 2.500.ton soğan, 500.ton anason, 50.000.ton şeker pancarı üretilmektedir. 1.300.dekar asma bağı, 780 dekar meyve bahçesi vardır. 2000'li yıllarda ortalama 13.000.ton tahıl, 1.200.ton nohut, 2.500.ton soğan, 500.ton anason, 50.000.ton şeker pancarı üretilmektedir. 1.300.dekar asma bağı, 780 dekar meyve bahçesi vardır. Hayvancılıkta ileri seviyededir. İlçe genelinde 1.600 arı kovanından 5 ton bal, 6.090 büyük baş hayvandan günlük ortalama 20.500 Kg süt elde edilmektedir. 10.110 adet küçük baş hayvan, üç adet modern tavuk çiftliği vardır. 173.600 dekar tarım arazisinin 80.000 dekarında sulu, 93.600 dekarında da kuru tarım yapılmaktadır. İki adet süt toplama merkezi, 150 kamyon, 1.500'e yakın traktör ve biri belediyeye ait olmak üzere toplam 6 biçerdöver mevcuttur.Çeşitli branşlarda esnafın bulunduğu Karamanlı sanayisinde ziraat aletleri onarım ve imalatı, motor rektefivesi, iş makineleri tamiratı yapılmaktadır.İlçede toplam olarak 4'ü tarımsal amaçlı, 1'de Kamyoncular Koop. olmak üzere 5 Kooperatif faaliyet göstermektedir.İlçe 1721 yılından bu yana Cuma günleri kurulan büyük bir bölge pazarına sahiptir.. İlçede Ziraat ve Halk bankası olmak üzere iki banka mevcuttur. lçe Halk Eğitim Merkezi Müdürlüğünce Kilim-zili-cicim dokumacılığı kursları açılarak tamamen orijinal yün ve kök boyadan mamul dokumacılık yapılmaktadır. Belediyemiz tarafından ilçemiz GEDİKYAP mevkisine yaklaşık 3.000 ceviz dikimi yapılmıştır. Düzenli olarak sulaması, ilaçlaması ve hasat'ı yapılmaktadır. Ayrıca bu cevizliğin yanında bulunan hazineye ait arazi yine Belediyemiz tarafından alınmış olup toprak tahlili yapılarak en uygun şekilde ağaçlandırması yapılacaktır. Şu anda sürümü yapılmaktadır.
Traktör başına düşen ekilebilir arazi miktarı 100 dönüm civarındadır ki bu Türkiye ortalamasının çok üzerindedir. Buna bağlı olarak ilçe sanayisi de zirai alet, edevat üretimi ve geliştirilmesi(!) konusunda uzmanlaşmış olup küçük çaplı ilaçlama ve tohum saçma makinası seri imalatı bile yapılmaktadır. Karamanlı, eskiden beri soğan ekiminin çok yapıldığı bir yer olduğu için çevrede "Soğancı Karamanlı" diye adlandırılmıştır.En fazla, tohumdan tarlaya ekilecek soğan(güver,sıska) üretilir.Sezonu iyi veya kötü olsun her sene 1000 dönüm kadar soğan ekilmektedir. Ortalama soğan üretimi 2000 ton kadardır. Karamanlı, yıllık ortalama olarak 13.000 ton tahıl, 1.200 ton nohut, 2.500 ton soğan, 500 ton anason,300 ton kişniş(yumurcak), 50.000 ton şeker pancarı üretmektedir. Sayılanlar kadar çok olmasa da Çumra(rezene)ve çörekotu üretimi de yapılmaktadır. Bunun yanında 1.300 dekar asma bağı, 780 dekar meyve bahçesi vardır. İlçede 1.500'e yakın traktör ve 6 biçerdöver mevcuttur. İlçe sınırları içindeki 173.600 dekar arazinin 80.000 dekarı sulu, 93.600 dekarı kuru tarım yapılabilir niteliktedir. Hayvancılıkta ileri seviyededir. İlçe genelinde 2000 yılı itibarı ile 1.600 arı kovanından 5 ton bal, 6.090 büyük baş hayvandan günlük ortalama 20.500 Kg süt elde edilmektedir. 10.110 adet küçük baş hayvan, iki adet modern kümes, iki adet süt toplama merkezi bulunan ilçede özellikle son yıllarda büyük baş hayvancılık önem kazanmıştır
Ovalar : Ortalama denizden 1075-1150 m. yüksekliktedir. Eni 13-27 km.,boyu 4-27 km. dir. Toplam genişliği ise 408 km2 dir. Burdur deprasyonunun güney batısında mera ve konglomeralar'dan müteşekkil tepe ve sırtlar, İsin Ovası'nı Karamanlı Ovası'ndan ayırmaktadır. Burdur-Tefenni soşesi İsin Ovasına doğru hafifçe eğik olan Neojen tepelerini geçtikten sonra aşınma ovası manzarası gösteren bir düzlüğe gelmekte ve biraz ilerde Karamanlı Ovası'na doğru tedrici bir surette inmektedir. Biraz daha güney-doğuda Karataş Tepesi (1415 m.) ile soşe arasında alçak bir sahada sular toplanarak küçük bir göl olan (yazın bataklık halinde) Karataş Gölünü meydana getirirler.Göl daha batıdaki Karamanlı Ovasından bir setle ayrılmıştır. Güney, güney-batı, kuzey, kuzey-doğu istikametinde uzanan Karamanlı Ovası, Burdur deprasyonu gibi büyük bir deprasyonun tabanını teşkil etmektedir.

Kaydol: Kayıtlar (Atom)